Αρχικά η έννοια της εξάρτησης είχε οριστεί ως ο φυσικός και σωματικός εθισμός σε ψυχοδραστικές ουσίες όπως το αλκοόλ και τα ναρκωτικά. Δυστυχώς όμως η εξάρτηση έχει πολλές μορφές και δεν αναλώνεται μόνο στις ουσίες αυτές. Η εξάρτηση από το φαγητό γνωστή και ως βουλιμία, η εξάρτηση από το σεξ, η εργασιομανία αλλά και νεότερες μορφές εξάρτησης όπως η εξάρτηση από το διαδίκτυο κερδίζουν όλο και περισσότερο έδαφος καθώς ο κόσμος, η "παγκόσμια" κοινωνία μας εξελίσσεται και κινείται όχι πάντα με θετική φορά. Άραγε η δήθεν πρόοδος και ανάπτυξη του συνόλου αφήνει στο περιθώριο την ατομική ολοκλήρωσή?
Εκτός των άλλων μορφών εξάρτησης υπάρχει και ή ψυχολογική εξάρτηση που δεν αναφέρεται μόνο στις ουσίες αλλά και στην εξάρτησή μας σε άλλους ανθρώπους και καταστάσεις. Οι περισσότεροι άνθρωποι σε διάφορες περιόδους της ζωή τους έχουν εξαρτηθεί από καταστάσεις που τους συν έφεραν αλλά και από άλλα άτομα. Οι αιτίες διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο γιατί ο καθένας είναι διαφορετικός. Κάποιος ίσως λόγω της χαμηλής του αυτοπεποίθησης και της άβουλης προσωπικότητάς του, ή ίσως λόγω της ανικανότητας του να αντεπεξέλθει στις πιέσεις της καθημερινότητας εξαρτάται από κάποιον άλλο μόνο και μόνο γιατί ο άλλος είναι πιο δυνατός σαν χαρακτήρας. Ο Γερμανός ψυχοθεραπευτής Frederick Perls διατύπωσε κάποτε πως "η εξάρτηση μας κάνει σκλάβους, ειδικά αν αυτή η εξάρτηση είναι εξάρτηση από την αυτοεκτίμησή μας.Αν χρειάζεσαι ενθάρρυνση, έπαινο, ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη τότε κάνεις τον καθένα κριτή σου". Ίσως ο F.Perls εννοούσε ότι δεν πρέπει να αφήνουμε τους άλλους να μας καθορίζουν και να περιμένουμε την επιδοκιμασία τους έτσι ώστε να νιώσουμε καλά με τον εαυτό μας. Εν μέρει διαφωνώ με την άποψη αυτή. Όλοι έχουμε κάποτε ανάγκη από έναν έπαινο, όχι για να καταλάβουμε αν είμαστε αποδεκτοί ή όχι αλλά για να καταλάβουμε ότι αυτό που κάνουμε το κάνουμε σωστά. Ωστόσο συμφωνώ ότι ο κάθε άνθρωπος είναι κύριος του εαυτού του, ο ίδιος γνωρίζει πώς να διαχειριστεί την ζωή του. Ίσως φοβάται να αντιμετωπίσει καταστάσεις και προβλήματα μόνος του, ίσως φοβάται τον ίδιο τον κόσμο και για αυτό κρύβεται πίσω από άλλους. Πρέπει να υιοθετήσουμε λοιπόν την άποψη ότι "όσο ο κόσμος με πολεμάει τόσο θα τον πολεμάω και εγώ".
Α.Α
ΠΆΝΟΣ ΟΙΚΟΝΌΜΟΥ